بررسی اثرات پیشگیری کننده عصاره آبی – الکلی بومادران بر زخم معده ناشی از ایندومتاسین و فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با آن در رت

پیش زمینه و هدف: بومادران در طب سنتی برای درمان اختلالات گوارشی استفاده می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر پیشگیری کننده بومادران ( achillea wilhelmsii ) بر زخم معده ناشی از ایندومتاسین و همچنین فاکتورهای بیوشیمیایی موثر در زخم معدی نظیر میزان ترشح اسید، موکوس، ترکیبات سولفیدریل غیر پروتئینی np-sh) ) و نیز لیپیدپراکسیداسیون است .  مواد و روش ها: این مطالعه یک بررسی مداخله ای بوده که روی شش گروه هشت تایی از رت­های نر نژاد ویستار انجام گرفت. سه دوز عصاره بومادران ( mg/kg 800 و 400، 200) به سه گروه از حیوانات به مدت 3 روز به صورت خوراکی داده شد. سپس ایندومتاسین ( 30 mg/kg ) به حیوانات خورانده و 6 ساعت بعد حیوانات بیهوش شده و پس از بستن دریچه پیلور به مدت 1 ساعت، شیره معده استخراج و میزان برون ده اسید معده با روش تیتراسیون با (0.01 n) naoh مشخص شد. سپس شاخص پیشگیری محاسبه و میزان ترشح موکوس، ترکیبات سولفیدریل غیر پروتئینی ( np-sh ) و میزان پراکسیداسیون لیپیدی در مخاط معدی اندازه­گیری گردید .  یافته ها: بومادران در هر سه دوز بکار رفته به طور موثری موجب جلوگیری از بروز زخم معده شد. برون ده اسید در دوزهای mg/kg 400 و 800 بومادران در مقایسه با گروه کنترل ایندومتاسین کاهش معنی داری نشان داد. افزایش ترشح موکوس در دوز mg/kg 800 معنی دار بود. مقدار np-sh در دوزهای mg/kg 200 و 800 در مقایسه با گروه کنترل ایندومتاسین افزایش معنی داری نشان داد. عصاره در هر سه دوز بکار رفته موجب کاهش مشخص و معنی دار پراکسیداسیون لیپیدی در مخاط معدی شد. بحث و نتیجه گیری: عصاره بومادران به طور قابل توجهی از بروز زخم معده ناشی از ایندومتاسین جلوگیری کرد. به نظر می رسد که علاوه بر اثر مهاری در ترشح اسید معدی و افزایش ترشح موکوس نقش اصلی در این اثر مربوط به توان بومادران در اثر آنتی اکسیدانی باشد.